Pewnego pogodnego poranka kot Leo zeskoczył z tramwaju numer 1 na przystanku pod Wawelem, a zaraz za nim wyskoczyła Mia, trzymając w łapce notes pełen planów.

Ania miała siedem lat, ogromne niebieskie oczy i niesamowitą ciekawość świata. Pewnego sobotniego popołudnia siedziała przy stole w kuchni, kolorując obrazek.

Gdzieś bardzo daleko, za milionem gwiazd i kilkoma dziurami w kosmosie, żyła sobie wesoła gromadka małych ufoludków.

Natan siedział na strychu u dziadka, przeglądając stare mapy i książki. Nagle jego wzrok przyciągnęła pożółkła kartka z dziwnym znakiem przypominającym wąską dolinę otoczoną górami.

Pewnego słonecznego poranka dwa przyjacielskie koty – Leo i Mia – wyskoczyły z pociągu na Dworcu Centralnym w Warszawie. Mia miała na szyi kolorową mapę, a Leo – plecak pełen przysmaków i… lornetkę, bo chciał wypatrzeć wszystko, co tylko się da!

Dawno, dawno temu, w spokojnym miasteczku Le Melville, mieszkał niezwykły paw o imieniu Paweł. Ale nie był to zwykły paw — oj nie! On nie dbał o ogon jak inne pawie. On dbał o... głos!

Na końcu wsi, tam gdzie kończy się droga, a zaczynają pastwiska i góry, mieszkał mały piesek imieniem Kajtek. Miał czarną sierść, bystre oczka i zawsze zawiązaną czerwoną chustę na szyi – jak prawdziwy poszukiwacz przygód.

Franek i Tomasz byli braćmi. Tomasz – starszy, poważniejszy, dbał o swój wygląd i marzył o romantycznych randkach. Franek – młodszy, sprytny i zawsze gotowy na nowy psikus.

Pewnego razu, w krystalicznie czystych wodach oceanu, nurek o imieniu Marek zanurzył się, aby podziwiać podwodny świat pełen kolorowych ryb i tańczących wodorostów. Pływał spokojnie, ciesząc się ciszą i pięknem morskiego życia.

W pewnym spokojnym ogrodzie, gdzie wiatr szumiał jak kołysanka, a ptaszki śpiewały jak radio w niedzielny poranek, żył sobie Borys — terrier walijski znany w całej okolicy z jednego talentu.

Działo się to w Wielką Sobotę, w małym miasteczku zwanym Pisankowice. Słońce świeciło, bazie puszyły się na drzewach, a dzieci w całym kraju szykowały koszyczki pełne pisanek, czekoladowych jajek i innych słodkości.

Pewnego słonecznego poranka w małym miasteczku żył sobie kot o imieniu Kłębuszek. Był to kot niezwykle ciekawski, a jego ulubionym zajęciem było wciskanie się w najmniejsze zakamarki, jakie tylko znalazł. Pewnego dnia odkrył coś nowego – komorę silnika w samochodzie!

W małym miasteczku zwierząt, gdzie wszystkie zwierzęta żyły w zgodzie, był jeden wyjątkowy policjant – żyrafa o imieniu Gracjan. Gracjan był bardzo wysoki i dzięki długiej szyi widział wszystko z daleka. Mieszkańcy go uwielbiali, bo zawsze pomagał w każdej sytuacji.

Dawno, dawno temu, w małej wiosce pełnej zwierzątek mieszkały dwa sprytne stworzenia: Kotek i Królik. Nazywano ich "gagatkami", bo zawsze kombinowali coś podejrzanego. Kotek miał czarne futerko i wielkie, zielone oczy, a Królik był szary, z długimi uszami, które potrafił stawiać na baczność, kiedy szykowali jakiś plan.

Gdy dotarli na miejsce, Antek uważnie rozejrzał się dookoła. Woda była głęboka i szybka, a kamień, na którym stał Kubuś, był śliski.

Dawno, dawno temu, w małym miasteczku, żył sobie żółw o imieniu Leon. Ale Leon nie był zwyczajnym żółwiem – był strażakiem! I nie tylko strażakiem, ale i dowódcą całej ekipy ratunkowej. Choć był wolny, miał ogromne serce i nigdy się nie poddawał. Miał też dwóch pomocników: sprytnego lisa Piotrka i szybkiego królika Przemka.

W niewielkiej wiosce o nazwie Ciche Łąki mieszkał 11-letni Marek Gengarek, przez przyjaciół znany jako Gengar. Miał on uroczego i niezwykle sprytnego psa o imieniu Bąbel, który był rasy foxterier. Bąbel miał zawsze mnóstwo energii, a jego głównym celem było ciągłe wpędzanie Marka i reszty dzieciaków w różne zwariowane sytuacje.

W malowniczej wiosce, gdzie każda ścieżka była otoczona pachnącymi kwiatami, mieszkał Listonosz Lis – największy i najszybszy listonosz w całym lesie. Lis miał torbę pełną przesyłek i listów, a każdy dzień przynosił mu nowe przygody. Dziś zapowiadał się wyjątkowo ciekawie, bo miał odwiedzić cztery niezwykłe zwierzaki.

Pewnego słonecznego popołudnia, Agatka wybrała się z tatą na spacer do parku. Dziewczynka miała na sobie kolorową sukienkę, a na głowie jej złociła się mała czerwona kokarda. Park był pełen ptasiego śpiewu, a listki drzew szumiały lekko, kołysane ciepłym wiatrem. Agatka wesoło podskakiwała, trzymając tatę za rękę, gdy nagle zauważyła coś białego pomiędzy krzewami.