W odległym królestwie, gdzie kwiaty w ogrodach kwitły nawet zimą, a ptaki śpiewały najpiękniejsze melodie, mieszkała księżniczka Sandra. Miała swój biały pałacyk z wieżyczką i ogrodem pełnym róż.

Za kuchenną szafką, tuż obok lodówki, mieszkała mała myszka imieniem Marlenka. Jej dom nie był zwykłą dziurą w ścianie – to był najbardziej pomysłowy apartament w całym domu.

Na samym skraju szerokiego chodnika, tuż przy szarej kostce brukowej, wyrósł mały, zielony kiełek. Wiosenny deszczyk często go poił, a ziemia była jeszcze wilgotna i miękka.

Emilka miała jedenaście lat, jasne włosy splecione w dwa warkocze i ogromną wyobraźnię. Mieszkała na skraju miasteczka, tuż przy lesie, z mamą, tatą i... wyjątkowym psem.

Był sobie letni, słoneczny poranek — taki, że powietrze pachniało słońcem, trawą i wakacjami. Mała Hania, która miała zaledwie cztery lata i wielkie marzenie o zostaniu syrenką, włożyła różowy kapelusik i sandałki, i razem z mamą oraz ogromnym, kudłatym psem poszła nad jezioro.

Kotka Mira i króliczka Mija były najlepszymi przyjaciółkami. Pewnego słonecznego poranka postanowiły wybrać się na spacer do pobliskiego lasu.

Natalia miała 10 lat i jedno wielkie marzenie – chciała zostać gwiazdą k-popu. Nie chciała jednak podążać tą samą drogą, co wszyscy inni, którzy pragnęli sławy w tym świecie. Miała inny pomysł: zamierzała śpiewać po polsku i pokazać światu, że jej ojczysty język może brzmieć równie pięknie, co koreański.

W małej, spokojnej rybackiej zatoce, u zboczu kamienistego wybrzeża, życie toczyło się wolno i beztrosko. Rybackie chaty stały wzdłuż brzegu, a dzieci bawiły się na piaszczystej plaży, budując zamki z piasku i ścigając się z falami.

W dalekiej krainie, gdzie wody oceanów nie mają końca, żyła niezwykła istota znana jako Morska Dama. Była piękna i tajemnicza, a jej włosy miały kolor głębin morskich, migoczące od blasku słońca. Jej suknię zdobiła piana morska, mieniąca się w świetle księżyca. Morska Dama pojawiała się tylko wtedy, gdy morze stawało się niespokojne i burzliwe.

W małej wiosce, położonej w samym sercu rozległego lasu, mieszkała siedmioletnia dziewczynka o imieniu Zosia. Zosia była niezwykle radosnym dzieckiem, które zawsze miało na twarzy uśmiech, a jej piegowata buzia oraz niebieska sukienka sprawiały, że wyglądała jak promyk słońca w pochmurny dzień.

W magicznej głębi oceanu, gdzie słońce przekształca wodę w tysiące kolorów, żyły trzy siostry syrenki: Mira, Nira i Kira. Każda z nich była wyjątkowa na swój sposób. Mira miała złociste włosy, które lśniły jak promienie słońca, Nira miała srebrzyste włosy, które migotały jak gwiazdy na nocnym niebie, a Kira miała włosy w kolorze tęczy, które zmieniały się w zależności od jej nastroju.

Podczas swojej wędrówki, kiedy podziwiała piękno otaczającej ją natury, nagle usłyszała delikatne szelesty i szmery dobiegające z gęstych krzewów. Zaintrygowana, podszedła bliżej i dostrzegła małego, puszystego króliczka o lśniącej, białej sierści. Króliczek wyglądał na zmartwionego i zagubionego.

W cichej, malowniczej okolicy mieszkała dziewczynka o imieniu Laura. Miała jasne, błyszczące oczy i uśmiech, który rozjaśniał każdy dzień. Jej dom stał na skraju lasu, a wokół domu biegały trzy małe koziołki - Bazylia, Malinka i Kropka. Te małe koziołki były pełne energii i radości, uwielbiały biegać wokół domu Laurki i odkrywać nowe przygody.

Była sobie dziewczynka o imieniu Róża, która mieszkała w małej chatce na skraju lasu. Róża była bardzo ciekawa świata i uwielbiała spędzać czas na przygodach. Pewnego dnia, gdy spacerowała po lesie, znalazła małego kota, którego nazwała Filemonem.

W magicznym lesie, istniała zaczarowana dolina, w której mieszkała piękna księżniczka o imieniu Liliana. Liliana była znana ze swej dobroci i urody. Jednak nad doliną czuwała złowieszcza czarownica Morgana, która zazdrościła księżniczce jej piękna i dobroci.

Pewnego dnia, w krainie pełnej kolorowych kwiatów i czarodziejskich stworzeń, żyła piękna księżniczka o złotych włosach, którą wszyscy nazywali Złotowłosa. Miała magiczne zdolności, które pochodziły od jej złotych kosmyków.

Była sobie raz dawno, dawno temu księżniczka o imieniu Eliza. Mieszkała w pięknym zamku, otoczonym pięknym ogrodem. Jednak pewnego dnia, gdy weszła do pobliskiego lasu, zrozumiała, że coś jest nie tak. Las, który kiedyś był pełen życia, teraz był zaczarowany i pokryty tajemniczym mglistym szlachetem...

Pewnego dnia, w odległym królestwie Eldoria, żyła piękna księżniczka o imieniu Aurora. Jej oczarowujące włosy były koloru złota, a oczy błyszczały jak gwiazdy na nocnym niebie. Aurora była znana z swej dobroci i miłości do przyrody.