Pewnego pogodnego poranka kot Leo zeskoczył z tramwaju numer 1 na przystanku pod Wawelem, a zaraz za nim wyskoczyła Mia, trzymając w łapce notes pełen planów.

Ania miała siedem lat, ogromne niebieskie oczy i niesamowitą ciekawość świata. Pewnego sobotniego popołudnia siedziała przy stole w kuchni, kolorując obrazek.

Za kuchenną szafką, tuż obok lodówki, mieszkała mała myszka imieniem Marlenka. Jej dom nie był zwykłą dziurą w ścianie – to był najbardziej pomysłowy apartament w całym domu.

Gdzieś bardzo daleko, za milionem gwiazd i kilkoma dziurami w kosmosie, żyła sobie wesoła gromadka małych ufoludków.

Natan siedział na strychu u dziadka, przeglądając stare mapy i książki. Nagle jego wzrok przyciągnęła pożółkła kartka z dziwnym znakiem przypominającym wąską dolinę otoczoną górami.

Na samym skraju szerokiego chodnika, tuż przy szarej kostce brukowej, wyrósł mały, zielony kiełek. Wiosenny deszczyk często go poił, a ziemia była jeszcze wilgotna i miękka.

Za zielonym pagórkiem, tuż przy strumyku, mieszkały trzy zajączki: Kicuś, Tupcio i Łatek. Każdy z nich miał inną osobowość.

Emilka miała jedenaście lat, jasne włosy splecione w dwa warkocze i ogromną wyobraźnię. Mieszkała na skraju miasteczka, tuż przy lesie, z mamą, tatą i... wyjątkowym psem.

W dolinie, gdzie płynęła szeroka rzeka, znajdowała się mała wioska. Ludzie żyli tam spokojnie, uprawiali pola, hodowali zwierzęta i cieszyli się ciszą. Rzeka dawała im wodę do picia i podlewania roślin, ale czasem bywała kapryśna. Gdy spadł większy deszcz, woda podnosiła się niebezpiecznie.

Pewnego słonecznego poranka dwa przyjacielskie koty – Leo i Mia – wyskoczyły z pociągu na Dworcu Centralnym w Warszawie. Mia miała na szyi kolorową mapę, a Leo – plecak pełen przysmaków i… lornetkę, bo chciał wypatrzeć wszystko, co tylko się da!

Dawno, dawno temu — a dokładnie w zeszły wtorek — w pewnym zielonym zagajniku mieszkał Królik Przemek. Ale nie był to zwykły królik. O nie! Przemek miał jedno marzenie: zostać pilotem samolotów pasażerskich.

W odległej przestrzeni kosmicznej, wysoko nad Ziemią, krążyła stacja badawcza „Orion-7”. Na jej pokładzie pracowało sześciu astronautów, którzy zajmowali się badaniami bardzo ważnych spraw: jak działa kisiel w stanie nieważkości i czy można smażyć naleśniki na podczerwień.

Dawno, dawno temu, w spokojnym miasteczku Le Melville, mieszkał niezwykły paw o imieniu Paweł. Ale nie był to zwykły paw — oj nie! On nie dbał o ogon jak inne pawie. On dbał o... głos!

Na końcu wsi, tam gdzie kończy się droga, a zaczynają pastwiska i góry, mieszkał mały piesek imieniem Kajtek. Miał czarną sierść, bystre oczka i zawsze zawiązaną czerwoną chustę na szyi – jak prawdziwy poszukiwacz przygód.

Pewnego ranka, dokładnie o 6:42, w pokoju trzynastoletniej Poli rozległ się PIP PIP PIP! – jej budzik w telefonie. Pola była bardzo śpiąca. Tak bardzo, że nawet nie otwierając oczu, zaczęła w półśnie macać po szafce nocnej. Trafiła na telefon, ale zamiast go wyłączyć… 

Był sobie letni, słoneczny poranek — taki, że powietrze pachniało słońcem, trawą i wakacjami. Mała Hania, która miała zaledwie cztery lata i wielkie marzenie o zostaniu syrenką, włożyła różowy kapelusik i sandałki, i razem z mamą oraz ogromnym, kudłatym psem poszła nad jezioro.

Franek i Tomasz byli braćmi. Tomasz – starszy, poważniejszy, dbał o swój wygląd i marzył o romantycznych randkach. Franek – młodszy, sprytny i zawsze gotowy na nowy psikus.

Pewnego razu, w krystalicznie czystych wodach oceanu, nurek o imieniu Marek zanurzył się, aby podziwiać podwodny świat pełen kolorowych ryb i tańczących wodorostów. Pływał spokojnie, ciesząc się ciszą i pięknem morskiego życia.

W pewnym spokojnym ogrodzie, gdzie wiatr szumiał jak kołysanka, a ptaszki śpiewały jak radio w niedzielny poranek, żył sobie Borys — terrier walijski znany w całej okolicy z jednego talentu.

W pewnym słonecznym miasteczku nad morzem, tuż obok budynku z napisem "Policia Local", rządziła… nie, nie pan policjant… tylko mewa! Nazywała się Majka i codziennie rano, o ósmej zero-zero, stawała na środku skrzyżowania i zaczynała swoją służbę

Działo się to w Wielką Sobotę, w małym miasteczku zwanym Pisankowice. Słońce świeciło, bazie puszyły się na drzewach, a dzieci w całym kraju szykowały koszyczki pełne pisanek, czekoladowych jajek i innych słodkości.

Pewnego słonecznego poranka w małym miasteczku żył sobie kot o imieniu Kłębuszek. Był to kot niezwykle ciekawski, a jego ulubionym zajęciem było wciskanie się w najmniejsze zakamarki, jakie tylko znalazł. Pewnego dnia odkrył coś nowego – komorę silnika w samochodzie!

W małym miasteczku zwierząt, gdzie wszystkie zwierzęta żyły w zgodzie, był jeden wyjątkowy policjant – żyrafa o imieniu Gracjan. Gracjan był bardzo wysoki i dzięki długiej szyi widział wszystko z daleka. Mieszkańcy go uwielbiali, bo zawsze pomagał w każdej sytuacji.

Dawno, dawno temu, w małej wiosce pełnej zwierzątek mieszkały dwa sprytne stworzenia: Kotek i Królik. Nazywano ich "gagatkami", bo zawsze kombinowali coś podejrzanego. Kotek miał czarne futerko i wielkie, zielone oczy, a Królik był szary, z długimi uszami, które potrafił stawiać na baczność, kiedy szykowali jakiś plan.

Gdy dotarli na miejsce, Antek uważnie rozejrzał się dookoła. Woda była głęboka i szybka, a kamień, na którym stał Kubuś, był śliski.

Dawno, dawno temu, w małym miasteczku, żył sobie żółw o imieniu Leon. Ale Leon nie był zwyczajnym żółwiem – był strażakiem! I nie tylko strażakiem, ale i dowódcą całej ekipy ratunkowej. Choć był wolny, miał ogromne serce i nigdy się nie poddawał. Miał też dwóch pomocników: sprytnego lisa Piotrka i szybkiego królika Przemka.

W niewielkiej wiosce o nazwie Ciche Łąki mieszkał 11-letni Marek Gengarek, przez przyjaciół znany jako Gengar. Miał on uroczego i niezwykle sprytnego psa o imieniu Bąbel, który był rasy foxterier. Bąbel miał zawsze mnóstwo energii, a jego głównym celem było ciągłe wpędzanie Marka i reszty dzieciaków w różne zwariowane sytuacje.

W malowniczej wiosce, gdzie każda ścieżka była otoczona pachnącymi kwiatami, mieszkał Listonosz Lis – największy i najszybszy listonosz w całym lesie. Lis miał torbę pełną przesyłek i listów, a każdy dzień przynosił mu nowe przygody. Dziś zapowiadał się wyjątkowo ciekawie, bo miał odwiedzić cztery niezwykłe zwierzaki.

Pewnego słonecznego popołudnia, Agatka wybrała się z tatą na spacer do parku. Dziewczynka miała na sobie kolorową sukienkę, a na głowie jej złociła się mała czerwona kokarda. Park był pełen ptasiego śpiewu, a listki drzew szumiały lekko, kołysane ciepłym wiatrem. Agatka wesoło podskakiwała, trzymając tatę za rękę, gdy nagle zauważyła coś białego pomiędzy krzewami.

Maja każdego dnia przychodziła do lasu, aby spotkać się ze swoim przyjacielem — dużym, szarym wilkiem, którego uratowała pewnego razu, gdy był ranny. Nadali mu imię Cień, bo zawsze pojawiał się cicho, jakby wyrastał z samej mgły. Pewnego dnia Maja zauważyła, że Cień jest wyjątkowo smutny. Postanowiła dowiedzieć się, dlaczego.

W głębi dzikiej dżungli, gdzie drzewa sięgają nieba, a liany oplatają wszystko niczym gigantyczne wstążki, żyła sobie gromada wesołych koczkodanów. Koczkodany były znane z tego, że były najsprytniejszymi i najbardziej rozbrykanymi stworzeniami w całej dżungli. Ale co ważniejsze — miały niezwykłe poczucie humoru!

Dawno, dawno temu, w małej wiosce, żył sobie rolnik o imieniu Janek. Miał małą farmę, na której hodował kury. Codziennie rano otwierał kurnik i zbierał świeże jajka, które sprzedawał na targu. Z tego zarabiał na życie, opłacał rachunki i kupował ziarno dla swoich kur.

W malowniczej nadmorskiej zatoce mieszkały trzy miłe syrenki: Melodia, Lilia i Fala. Pewnego słonecznego dnia, mała dziewczynka o imieniu Ania płynęła łódką razem z rodzicami. Ania miała na szyi złoty medalik, który był dla niej bardzo ważny, ponieważ dostała go od swojej ukochanej babci. Kiedy Ania pochyliła się nad burtą łódki, żeby lepiej zobaczyć kolorowe rybki, medalik przypadkiem zsunął się z jej szyi i wpadł do wody.

Natalia miała 10 lat i jedno wielkie marzenie – chciała zostać gwiazdą k-popu. Nie chciała jednak podążać tą samą drogą, co wszyscy inni, którzy pragnęli sławy w tym świecie. Miała inny pomysł: zamierzała śpiewać po polsku i pokazać światu, że jej ojczysty język może brzmieć równie pięknie, co koreański.

Dawno, dawno temu istniał świat zupełnie inny niż dzisiejszy. To była kraina pełna olbrzymich roślin, szerokich rzek i niesamowitych stworzeń, które chodziły po ziemi – dinozaurów. W samym sercu tej krainy mieszkała mała dinozaurka o imieniu Trixie. Była mała jak na dinozaura, ale pełna energii i ciekawości świata.

Na rozległej sawannie w Afryce, mieszkał lew o imieniu Leo. Leo był wyjątkowym lwem, ponieważ bał się dosłownie wszystkiego. Tak, dobrze słyszycie – nawet motylki i małe myszki przyprawiały go o drżenie w łapach.

Na zielonej łące, gdzie kwiaty śmiało przeplatały się z trawą, rozgrywała się niezwykła przygoda. Głównym bohaterem był Zajączek Wielkanocny, który nosił imię Bąbelek. Z jego dużymi, sterczącymi uszami i szerokim uśmiechem mógł rozweselić każdego. Bąbelek miał bardzo ważną misję – przygotować łąkę na wielkanocne polowanie na jajka.

Był sobie raz mały chłopczyk o imieniu Dyzio, który mieszkał w małym, urokliwym miasteczku Pechowice. Pewnego dnia, Dyzio postanowił pójść na spacer po miasteczku, choć jego babcia ostrzegała go, żeby uważał na pechowe znaki.

W dalekiej krainie, gdzie wody oceanów nie mają końca, żyła niezwykła istota znana jako Morska Dama. Była piękna i tajemnicza, a jej włosy miały kolor głębin morskich, migoczące od blasku słońca. Jej suknię zdobiła piana morska, mieniąca się w świetle księżyca. Morska Dama pojawiała się tylko wtedy, gdy morze stawało się niespokojne i burzliwe.

Dawno, dawno temu, w kolorowym lesie, mieszkały niesforne stworki, zwane Psotnikami. Psotniki były małymi, kolorowymi stworzonkami, które miały zabawne uszka, duże oczy i zawsze szeroki uśmiech na twarzy. Każdy z nich miał inną, niezwykłą umiejętność.

W pewnym gęstym, zielonym lesie, mieszkał krasnoludek o imieniu Franek. Franek miał czerwony kapelusz, długą białą brodę i mieszkał w maleńkiej chatce z grzyba. Jego ulubionym zajęciem było zbieranie jagód i opiekowanie się zwierzętami leśnymi.

W pewnym magicznym lesie, gdzie drzewa mówiły szeptem, a kwiaty śpiewały melodyjne piosenki, żył sobie ślimak o imieniu Janek. Janek nie był zwykłym ślimakiem – był najszybszym ślimakiem, jakiego kiedykolwiek widziano.

W pewnej małej wiosce, ukrytej pośród zielonych wzgórz, mieszkał Krzysiek Wiercipętka. Krzysiek był znany w całej okolicy ze swojego nieposkromionego ducha i niezliczonych psot, które zawsze wywoływały uśmiech na twarzach mieszkańców. Był też nieustannie w ruchu – nigdy nie potrafił usiedzieć w jednym miejscu dłużej niż chwilę.

W małej wiosce, położonej w samym sercu rozległego lasu, mieszkała siedmioletnia dziewczynka o imieniu Zosia. Zosia była niezwykle radosnym dzieckiem, które zawsze miało na twarzy uśmiech, a jej piegowata buzia oraz niebieska sukienka sprawiały, że wyglądała jak promyk słońca w pochmurny dzień.

Dawno, dawno temu, w odległej krainie zwanej Zaczarowanym Lasem, żył sobie smok imieniem Tofik. Tofik był niezwykłym smokiem, nie tylko dlatego, że miał piękne, zielone łuski lśniące jak szmaragdy, ale przede wszystkim dlatego, że uwielbiał piec ciasta.

W magicznej głębi oceanu, gdzie słońce przekształca wodę w tysiące kolorów, żyły trzy siostry syrenki: Mira, Nira i Kira. Każda z nich była wyjątkowa na swój sposób. Mira miała złociste włosy, które lśniły jak promienie słońca, Nira miała srebrzyste włosy, które migotały jak gwiazdy na nocnym niebie, a Kira miała włosy w kolorze tęczy, które zmieniały się w zależności od jej nastroju.

Pewnego ciepłego letniego wieczoru, kiedy gwiazdy migotały na niebie niczym drobne diamenty, mała Zosia nie mogła zasnąć. Spoglądała przez okno swojego pokoju, marząc o przygodach, które mogłyby się wydarzyć. Nagle, zauważyła coś niezwykłego – maleńką, świecącą kulkę, która delikatnie opadała na jej ogród.

Pewnego słonecznego poranka w małej wsi na skraju wielkiego lasu, trójka przyjaciół: Ada, Bartek i Cela, postanowili wybrać się na wyprawę. Mieli ze sobą niezwykłą zabawkę – Hobby Horse, czyli konika na patyku, który był ich ulubionym towarzyszem zabaw.

Podczas swojej wędrówki, kiedy podziwiała piękno otaczającej ją natury, nagle usłyszała delikatne szelesty i szmery dobiegające z gęstych krzewów. Zaintrygowana, podszedła bliżej i dostrzegła małego, puszystego króliczka o lśniącej, białej sierści. Króliczek wyglądał na zmartwionego i zagubionego.

W pewnej tajemniczej krainie, zwanej Szukalią, mieszkało mnóstwo niezwykłych stworzeń, a wśród nich Szukaczu – mały, zwinny stworek z wielkimi, wyrazistymi oczami i długimi uszami, który ciągle wszystkiego szukał. Niezależnie od tego, czy było to zagubione ziarenko, zapomniana skarpetka, czy tajemnicza ścieżka w lesie, Szukaczu zawsze był gotów do działania.

W magicznym świecie zwierząt, mieszkały dwa niezwykłe plemiona: Kototransformery i Pieskoboty. Obie grupy posiadały niezwykłą zdolność do transformacji – Kototransformery mogły zmieniać się w szybkie, zwinne pojazdy, natomiast Pieskoboty w potężne, terenowe maszyny.

Pewnego mroźnego poranka, na rozległym białym krajobrazie Antarktydy, mały pingwinek o imieniu Mako obudził się z wielkim ziewnięciem. Chociaż był jeszcze bardzo młody, Mako miał niespożyte zasoby energii i zaciekawienie wielkim, lodowym światem wokół siebie.

W małym, spokojnym miasteczku, mieszkał sobie Kotek o imieniu Mruczek. Mruczek był niezwykle sprytny i zwinny, ale miał też wielką słabość – nie mógł oprzeć się widokowi świeżych szyneczki i kiełbasek.

W miasteczku zwanym Kolorowym Zagajnikiem, mieszkała grupa niezwykłych przyjaciół. Byli to Benio Borsuk, Tola Tukan, Filip Fretka i Kasia Kameleon. Pomimo swoich różnic, łączyła ich wspólna pasja do przygód i odkrywania nieznanych zakątków lasu.

Dawno, dawno temu, na zielonej polanie, tuż przy brzegu lasu, stała mała, drewniana chata. W tej chacie mieszkała kura o imieniu Grażyna. Grażyna nie była zwykłą kurą. Miała przepiękne, lśniące pióra w kolorach tęczy i złote łapki, które świeciły się, gdy tylko słońce padało na nie odpowiednim kątem.

Pewnego słonecznego dnia w małym, uroczym miasteczku, gdzie każdy znał swojego sąsiada, mieszkał sobie kot Filemon. Filemon był małym, rudym kotkiem z białymi skarpetkami i ogromnymi, zielonymi oczami. Lubił spędzać czas na łapaniu motyli w ogrodzie i drzemce w ciepłych promieniach słońca.

Dawno, dawno temu, w magicznym lesie, mieszkał mały króliczek o imieniu Puszek. Puszek był bardzo ciekawy świata i uwielbiał odkrywać nowe rzeczy. Pewnego dnia, podczas swojej wędrówki po lesie, spotkał uroczego pieska o imieniu Burek.

W sercu afrykańskiej dżungli, wśród bujnych lian i szumiących palm, stał uroczy domek na drzewie. W jego przytulnych wnętrzach zamieszkiwały dwie małpki o imionach Pikuś i Skoczusia. Była to najbardziej figlarniasta para w całej dżungli.

W rozległym parku, gdzie zieleń liści splatała się z melodyjnym śpiewem ptaków, mieszkały dwie wiewiórki – Bianka, o lśniącej białej sierści, której delikatność i gracja przyciągały wzrok każdego, kto miał szczęście ją zobaczyć, oraz Brodek, wiewiórka o brązowym, nieskazitelnie gładkim futrze, którego zwinność i energia były przedmiotem podziwu w całej okolicy.

Pewnego razu, w sercu gęstego, zielonego lasu, w oazie spokoju i naturalnej harmonii, grupa niezwykłych przyjaciół – lis Kamil, łasica Laura, kot Kacper, królik Karol i myszka Mila – postanowiła zrealizować swoje marzenie.

W niewielkiej wiosce o nazwie Kwiatkowo mieszkały trzy kolorowe skrzaty: bracia Kacper i Oskar oraz ich kuzynka, rozkoszna skrzatka Natalia. Zbliżał się Dzień Babci i Dziadka, a dzieciaki postanowiły przygotować coś wyjątkowego dla swoich ukochanych dziadków.

W lesie daleko, daleko stąd, mieszkała urocza grupka leśnych zwierzątek. Były wśród nich dwa małe Zajączki, o imionach Kłapciu i Chruściu, wiewiórka imieniem Orzech, jelonek Rudzielec, sprytny lisek imieniem Krasnolisek oraz jeżyk Zbyszek.

W jedną z magicznych wigilijnych nocy, gdy gwiazdy świeciły jaśniej niż zazwyczaj, dziewczynka o imieniu Zuzanna, śpiąca w swoim ciepłym łóżeczku, nagle znalazła się w tajemniczej krainie Świętego Mikołaja. Obudziła się w otoczeniu śniegu, kolorowych światełek i migoczących ozdób.

Była sobie dziewczynka o imieniu Róża, która mieszkała w małej chatce na skraju lasu. Róża była bardzo ciekawa świata i uwielbiała spędzać czas na przygodach. Pewnego dnia, gdy spacerowała po lesie, znalazła małego kota, którego nazwała Filemonem.

Pewnego dnia w lesie, gdzie drzewa szepcą swoje tajemnice, dwa oposy o imionach Felek i Olaf postanowiło zorganizować wielki festyn. Z wielkim entuzjazmem rozpoczęli przygotowania, gromadząc orzechy i skakanki.

W magicznym lesie, istniała zaczarowana dolina, w której mieszkała piękna księżniczka o imieniu Liliana. Liliana była znana ze swej dobroci i urody. Jednak nad doliną czuwała złowieszcza czarownica Morgana, która zazdrościła księżniczce jej piękna i dobroci.

Był sobie żółw o imieniu Stefan. Stefan mieszkał w małej, urokliwej dziupli na skraju lasu. Jego skorupa była twarda i brązowa, a oczy miały delikatny blask. Stefan był spokojnym i mądrym stworzeniem, uwielbiał spędzać czas spacerując po lesie i obserwując przyrodę

W głębokim lesie, mieszkało siedmiu krasnoludków. Byli niewysocy, mieli długie brody i nosili kolorowe czapki. Ich imiona to: Leon, Filip, Bartek, Mateusz, Michał, Wojtek i Kacper. Krasnoludki mieszkały w małym drewnianym domku. Każdego ranka, wyruszali do lasu, żeby zbierać jagody i grzyby. Byli bardzo pracowici i zawsze pomagali sobie nawzajem.

Była sobie raz dawno, dawno temu księżniczka o imieniu Eliza. Mieszkała w pięknym zamku, otoczonym pięknym ogrodem. Jednak pewnego dnia, gdy weszła do pobliskiego lasu, zrozumiała, że coś jest nie tak. Las, który kiedyś był pełen życia, teraz był zaczarowany i pokryty tajemniczym mglistym szlachetem...

Pewnego dnia, w odległym królestwie Eldoria, żyła piękna księżniczka o imieniu Aurora. Jej oczarowujące włosy były koloru złota, a oczy błyszczały jak gwiazdy na nocnym niebie. Aurora była znana z swej dobroci i miłości do przyrody.